مهناز مقدسی
کاربرد نانوکامپوزیتهای سیلیکونی در استحکامبخشی شیشههای قدیمی
پایاننامهی کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد تهران (دانشکدهی معماری و شهرسازی)، 1389
استاد راهنما: مریم افشارپور
استاد مشاور: فرانک بحرالعلومی
صنعت شیشهگری از قدمت دیرینهای در ایران برخوردار است. شیشههای تاریخی در اثر مرور زمان دچار بیماریهایی از قبیل صدفیشدن، پولکیشدن و غیره میشوند. برای جلوگیری از این روند تخریب در شیشههای تاریخی از مواد استحکامبخش در سطح شیء جهت حفاظت استفاده میشود اما تابهحال تمام مواد استحکامبخش دارای معایبی از جمله زردشدن، جذب گرد و غبار و … بودهاند. در این پروژه با بررسی مزایا و معایب تمام استحکامبخشهای موجود، مادهای جدید با هدف افزایش خواص مثبت در ابعاد نانو انتخاب گردید. در راستای رسیدن به این هدف ترکیب نانوکامپوزیتی از SiO2 و TiO2 به روش سل-ژل ساخته شد. رفتار این استحکامبخش بر روی نمونههای تاریخی از موزهی ایران باستان و چند نمونهی جدید مورد بررسی قرار گرفت. این نمونهها با استفاده از آنالیز عنصری (pixi) و میکروسکوپ الکترونی Photo luminescence (Fesem) قبل و بعد از پوشش مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان میدهد که با توجه به بهبود خواص شیشه و نتایج مثبت این ترکیب، میتوان این ماده را بهعنوان استحکامبخش نانوکامپوزیت با پایهی سیلیکونی در امر حفاظت و مرمت شیشههای تاریخی پیشنهاد داد.
پوششدهی نانوکامپوزیت اکسید روی بر سطوح آثار کاغذی تاریخی و هنری
دو فصلنامهی تخصصی دانش مرمت و میراث فرهنگی، دورهی جدید، سال نخست، شمارهی 1، بهار و تابستان 1392
در این پژوهش با کمک فناوری نانو، ایجاد یک پوشش نانویی بر سطح آثار کاغذی تاریخی و هنری جهت بهرهمندی از ویژگیهای محافظتی منحصر به فرد و پایدار نانوکامپوزیت اکسید روی گزارش شده است. جهت مطالعه و بررسیهای اولیه، آزمونههایی از کاغذ فیلتر بهعنوان بستر پوشششونده تهیه شدند و سپس، در شرایط پیرسازی تسریعی نوری و نیز حرارتی–رطوبتی قرار گرفتند. سپس با انجام آزمونهای مختلف شامل استحکام کششی، جذب قطرهای، سنجش میزان اسید و قلیا، سنجش خواص ضد باکتریایی و قارچی، آنالیز و تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی و طیفسنجی مادون قرمز انتقال فوریه، مورد ارزیابی واقع شدند. در نهایت این شیوهی پوششدهی روی نمونه کاغذهای مطالعاتی تاریخی شامل نسخ خطی، چاپی و کارت پستال نیز اجرا شد که دستاوردهای قابل قبولی را نشان میدهد.
زیرشاخه: آثار با پایهی کاغذی، مواد و روشهای مرمتی
دریافت مقاله: پایگاه اینترنتی دانشگاه هنر اصفهان
احسان پور بابایی
استحکامبخشی پارچههای سلولزی تاریخی با استفاده ازنانوکامپوزیت پلیمری اکسید تیتانیم
پایاننامهی کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد تهران (دانشکدهی معماری و شهرسازی)، 1392
استاد راهنما: مریم افشارپور
استاد مشاور: شهرزاد امینشیرازی
نانوذرات دیاکسید تیتانیوم دارای مزایا و خصوصیات مفیدی میباشند که در صنایع مختلف نیز کاربردهای فراوانی دارند و با توجه به یافتههای بدستآمده میتوان نتیجه گرفت پوششدهی پارچه توسط پلیمر سلولزی (کلوسل) و نانوذرات دیاکسید تیتانیوم نقش قابل توجهی در حفاظت این قبیل آثار میتواند داشته باشد. از جملهی این خواص میتوان به استحکامبخشی، حفاظت در برابر نور ماوراءبنفش و تأثیرات مخرب باکتریها و قارچها و همچنین خصوصیات ضدآب اشاره کرد که در پایاننامه به بررسی آنها پرداخته ایم. به همین منظور با بررسیهای انجامشده مشخص گردید استفاده از یک لایه پلیمر سلولزی سازگار با ساختار پارچه مانند کلوسل میتواند شرایط بهتری را برای بهکارگیری دیاکسید تیتانیوم در سطح و بهرهبرداری از آن فراهم کند به این ترتیب علاوه بر خواص حفاظتی دیاکسید تیتانیوم که میتوان از آنها استفاده نمود از قابلیتهای انعطافپذیری، محافظت و استحکامبخشی کلوسل نیز به عنوان لایهای واسط بر روی پارچه میتوان استفاده کرد و لایهی حفاظتی مناسبی را بهوجود آورد. همانطور که در نتایج تستهای استحکامسنجی مشخص گردیده، مقاومت نمونههای دارای لایهی نانوکامپوزیتی کلوسل و دیاکسید تیتانیوم بیشتر بودند. از سوی دیگر این لایه از تأثیرات مضر فوتو کاتالیزوری دیاکسید تیتانیوم بر روی الیاف جلوگیری مینماید و همچنین به راحتی قابلیت برگشتپذیری داشته و با استفاده از الکل، از سطح کار برداشته میشود. لایهی کلوسل باعث میگردد دیاکسید تیتانیوم بطور مستقیم با پارچه تماس نداشته باشد و به دلیل دارا بودن خاصیت برگشتپذیری با حضور لایهای واسط، ذرات نانویی در لابلای الیاف قرار نمیگیرند و به راحتی از سطح کار توسط حلال برداشته میشوند. با حضور لایهی کلوسل میزان دیاکسید تیتانیوم بیشتری بر روی سطح پارچه قرار میگیرد و در نتیجه میزان جذب نور ماوراءبنفش در آن افزایش پیدا میکند و نهایتاً بر قدرت مسدودکنندگی لایهی نانو کامپوزیتی نسبت به نور ماوراءبنفش میافزاید. همانطور که نتایج کشت قارچ در پیرسازی بیولوژیکی نشان داد، با افزایش حضور دیاکسید تیتانیوم بر روی سطح، قابلیتهای ضدقارچی این ذرات از فعالیت قارچها جلوگیری مینمایند. با وجود اینکه از هر دو روش اسپری و غوطهوری میتوان استفاده کرد اما در روش پوششدهی با اسپری، ذرات از پراکندگی بهتری برخوردار هستند و بطور یکنواخت در تمامی سطح پارچه قرار میگیرند به همین دلیل روش اسپری به عنوان یک روش ساده و مؤثر پیشنهاد میگردد.
تاثیر اثر فتوکاتالیستی و آبدوستی نانوذرات دیاکسیدتیتانیوم در حفاظت از آثار تاریخی
دو فصلنامهی تخصصی دانش مرمت و میراث فرهنگی، سال ششم، شمارهی 4، شمارهی پیاپی 5، زمستان 88 و بهار 1389
حفاظت و نگهداری از آثار تاریخی از اهمیت بالایی برخودار میباشد. این آثار نسبت به عوامل شیمیایی، فیزیکی و بیولوژیکی محیط، دارای حساسیت بالایی هستند و ایجاد شرایطی محیطی مناسب جهت حفاظت و نگهداری از این آثار ضروری میباشد. نانوذرات دیاکسید تیتانیوم به سبب ایجاد خواص فتوکاتالیستی، خاصیت خودتمیزشوندگی برای سطوح، فیلتر کردن اشعهی UV، خواص ضد قارچی، تجزیهی آلایندههای هوا و … میتوانند نقش مهمی در حفاظت و نگهداری آثار تاریخی داشته باشند. در حال حاضر بررسیها بر روی تاثیر این ماده بر روی نگهداری و حفاظت از آثار تاریخی ادامه دارد و دستیابی به نتایج قطعی نیازمند بررسیهای بیشتر و دستیابی به نتایج این تحقیقات میباشد.
زیرشاخه: مواد و روشهای مرمتی
دریافت مقاله: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
صالح ایمانی
کاربرد نانوساختارهای اکسید روی در حفاظت آثار هنری کاغذی
پایاننامهی کارشناسی ارشد، دانشگاه هنر اصفهان (دانشکدهی حفاظت و مرمت)، 1389
استاد راهنما: مریم افشارپور
استاد مشاور: عباس عابد اصفهانی
پیشگیری از تخریب آثار کاغذی تاریخی و هنری بوسیله عوامل آسیبرسانی چون دما، رطوبت، نور، موجودات بیولوژیکی، آلایندههای جوی و غیره، از فعالیتهای مهم محققان رشته حفاظت و مرمت آثار تاریخی است. در این زمینه دستورالعمل های مختلفی مانند کنترل شرایط محیطی مکانهای نگهداری آثار کاغذی یا استفاده از مواد شیمیایی جهت حفاظت این دسته از آثار توصیه شده است که اجرای آنها نیازمند فضاهای مخصوص و دستگاههای گرانقیمت است. همچنین برخی از روشهای شیمیایی رایج برای انسان و محیط زیست مخاطره آمیز میباشد و از نظر اثر حفاظتی دارای پایداری کوتاه مدتی میباشند و بعد از گذشت مدت زمان محدودی باید تکرار گردند. در این پروژه با کمک فناوری نانو، ایجاد یک پوشش نانویی بر سطح آثار کاغذی تاریخی و هنری جهت بهرهمندی از ویژگیهای محافظتی منحصر به فرد و پایدار نانوذرات اکسید روی مثل ضد باکتری و قارچ، محافظ در برابر پرتوهای نور ماوراء بنفش، خود تمیز شوندگی، تهویه آلایندههای هوا و غیره گزارش شده است. ترکیبات تهیه شده جهت پوشش دهی سطح آثار کاغذی، دیسپرسیونی از نانو ذرات اکسید روی در حامل الکل اتیلیک و نیز محلول کلوسلجی به عنوان پوشش واسطه میباشد. جهت مطالعه و بررسیهای اولیه، کاغذ فیلتر به عنوان بستر پوشش شونده با این ترکیبات انتخاب شد. بعد از پوشش آزمونههای تهیه شده از کاغذ فیلتر با روشهای متفاوت، در شرایط کهنهسازی تسریعی نوری و نیز حرارتی – رطوبتی قرار گرفتند و بعد از آن با انجام آزمونهای مختلف بررسی شدند. این آزمونها شامل آزمون استحکام کششی، آزمون جذب قطرهای، آزمون سنجش میزان اسید و قلیا، آزمون سنجش خواص ضد باکتریایی و قارچی، آنالیز و تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی، طیف سنجی نور مرئی و ماوراء بنفش و طیف سنجی مادون قرمز انتقال فوریه میباشد. نتایج آزمونها مشخص میکند که پوششدهی سطح کاغذ با نانو ذرات اکسید روی به روش نانو کامپوزیت باعث محافظت آن در مقابل عوامل آسیبرسان میگردد و در عین حال روشی مناسب، آسان، ارزان و بدون آسیب برای اثر، انسان و محیط زیست و دارای قابلیت برگشت پذیری میباشد. در نهایت این شیوه پوششدهی بر روی نمونه کاغذهای مطالعاتی تاریخی شامل نسخ خطی، چاپی و کارت پستال نیز اجرا شد که دستاوردهای قابل قبولی را نشان میدهد.
فرشته طلائیراد
حفاظت آثار کاغذی با استفاده ار نانوساختارهای اکسید تیتانیوم
پایاننامهی کارشناسی ارشد، دانشکدهی هنرهای کاربردی، دانشگاه هنر، 1388
استاد راهنما: مریم افشارپور، حمید ملکیان
استاد مشاور: محمدحسن اثباتی
آثار کاغذی که یکی از ظریف ترین و حساس ترین آثار به شمار می رود که به شدت در معرض آسیب های شیمیایی و بیولوژیکی قرار دارند. لذا حفاظت از این آثار ارزشمند تاریخی یکی از مهم ترین دغدغه های فکری مرمت گران می باشد. در این پایان نامه تلاش گردیده تا با استفاده از فن آوری نانو اقدامات مفید و مناسب در جهت حفاظت از آثار کاغذی انجام گیرد. نانوساختار های دی اکسید تیتانیوم به دلیل خواص منحصر به فردشان مانند خواص ضد ماوراءبنفش، ضد باکتری و قارچ، حذف آلاینده های هوا دفع آب، تجزیه لکه ها و آلودگی ها و… جهت حفاظت چند جانبه از آثار کاغذی انتخاب شدند بدین ترتیب که دی اکسیدتیتانیوم به صورت نانوذرات و همچنین به فرم نانو کامپوزیت لایه ای از یک پلیمر سلولزی بر روی سطح کاغذ نشانده شد. در این راستا از روش های آنالیز دستگاهی، طیف سنجی مادون قرمز، طیف سنجی مرئی- ماورأبنفش و تصاویر میکروسکوپ الکترونی و همچنین پیر سازی تسریع شده حرارتی، نوری و بیولوژیکی و سنجش مقاومت کششی کاغذ در جهت بررسی هر چه دقیق تر نتایج استفاده گردید. نتایج نشان دادند که نمونه های تهیه شده با استفاده از نانوکامپوزیت دی اکسیدتیتانیوم با پلیمرسلولزی اثر حفاظتی بسیار خوبی بر روی کاغذ داشته و حتی بعد از پیرسازی حرارتی و نوری نیز، کاغذ استحکام خود را حفظ کرده و میزان اکسیداسیون سلولز به حداقل می رسد. همچنین در کاغذ های رنگی(رنگ شده با روناس) نیز درصد رنگ پریدگی در نمونه پوشش داده شده با نانو کامپوزیت بسیار کاهش یافته است. به علاوه عمل پوشش دهی این نانوساختارها با روش غوطه وری و اسپری نیز آزمایش شد و نتایج نشان دادند که روش اسپری پراکندگی بهتر و درصد بیشتری از دی اکسید تیتانیوم را بر روی سطح کاغذ قرار می دهد همچنین تأثیر این لایه محافظ در برابر قارچ ها نیز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج مقاومت بسیار خوب این کاغذ ها را در برابر حمله قارچ ها نشان دادند. تست مقاومت در برابر نفوذ آب بر روی این کاغذ ها بررسی شد. از موارد مهم دیگر در حفاظت و مرمت آثار تاریخی مسأله برگشت پذیری است. تست برگشت پذیری انجام شده بر روی نمونه کامپوزیتی برگشت پذیری صد درصد این روش را نشان می دهد در انتها بهترین روش بدست آمده بر روی یک برگ کتاب خطی منصوب به دوره قاجار اجرا گردید و نتایج آن مورد بررسی قرار گرفت.
پایگاه اطلاعات علمی ایران (گنج)
محمد حدادی
بررسی نقش محافظتی پوشش نانوذرات دیاکسید تیتانیوم در محفظههای نگهداری آثار کاغذی
پایاننامهی کارشناسی ارشد، دانشگاه هنر اصفهان (دانشکدهی حفاظت و مرمت)، 1389
استاد راهنما: مریم افشارپور
استاد مشاور: عباس عابد اصفهانی
به دلیل اهمیت بالای حفاظت و نگهداری از آثار کاغذی و همچنین حساسیت ویژه این آثار نسبت به عوامل شیمیایی، فیزیکی وبیولوژیکی محیط، ایجاد شرایطی محیطی مناسب جهت حفاظت و نگهداری از این آثار ضروری میباشد. با توجه به جایگاه ویژه فناوری نانو و خصوصیات ویژه نانوذرات دیاکسید تیتانیوم در مقابله با قارچها و باکتریهای مخرب کاغذ، آلایندههای محیطی و فیلتر کردن نور UV، این ترکیب جهت کاربرد چند جانبه در حفاظت و نگهداری آثار کاغذی از جهات مختلف مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور نانوذرات دیاکسید تیتانیوم ابتدا به روش سل- ژل سنتز شده و سپس به روش اسپری پیرولیز بر سطح شیشه لایهنشانی شد. به کمک این شیشهها محفظههای مورد نظر برای انجام آزمایشات ساخته شد. از شیشههای لایهنشانی نشده نیز به عنوان شاهد استفاده گردید. بررسیها بر روی کاغذ صافی (واتمن) انجام گردید. آزمایشات پیرسازی تسریع شده دما و رطوبت، بیولوژیکی، نوری وسنجش مقاومت کششی بر روی نمونههای کاغذ قرار گرفته در درون محفظههای لایهنشانی شده و معمولی انجام شد. نتایج نشان دادند که نمونههای قرار گرفته در محفظه لایهنشانی شده نسبت به محفظههای معمولی از مقاومت کششی بیشتری برخوردار بوده و همچنین میزان اکسیداسیون این نمونهها کمتر از نمونههای مربوط به محفظه معمولی میباشد. همچنین در کاغذهای رنگی (رنگ شده با روناس) نیز درصد رنگپریدگی در نمونههای قرار گرفته در محفظه لایهنشانی شده بسیار کمتر از نمونههای موجود در محفظه معمولی قرار گرفته در محفظه UV میباشد. نتایج آزمایش بیولوژیکی نمونههای قرارگرفته در این محفظهها نیز نشان از کاهش رشد قارچ در نمونههای کاغذ مربوط به محفظه لایهنشانی شده دارد. با توجه به موارد ذکر شده میتوان بیان داشت که محفظههای لایهنشانی شده با نانوذرات دیاکسید تیتانیوم کارایی مناسبی جهت نگهداری آثار تاریخی ساخته شده از کاغذ برای مقابله با آسیبهای بیولوژیک، نور UV و عوامل محیطی از خود نشان میدهند و با توجه به خواصی که نانوذرات دیاکسید تیتانیوم به این محفظهها میدهد میتوان در نگهداری دیگر آثار تاریخی نیز از آن بهره جست و قابلیت کاربرد در مقیاس وسیعی را دارند.
متنی که میخواهید برای جستجو وارد کرده و دکمه جستجو را فشار دهید. برای لغو دکمه ESC را فشار دهید.