زهره خضری

نظری بر مرمت آناستیلوزی و تجارب اجرای آن در بناها و محوطه‌های فرهنگی-تاریخی ایران


دوفصل‌نامه‌ی مرمت و پژوهش، سال دوم، شماره‌ی چهارم، بهار و تابستان 1387
چکیده:

مرمت آناستیلوزی (آناستیلوزیس) یکی از شیوه‌های متداول مرمت، به‌ویژه در محوطه‌های سنگی مکشوفه‌ از کاوش‌های باستان‌شناسی است که به منظور خواناسازی یافته‌های به دست آمده از این کاوش‌ها صورت می‌پذیرد. این شیوه یکی از روش‌های کهن مرمت است که هم‌زمان با ساخت بسیاری از بناهای سنگی تا امروز تداوم‌ داشته و براساس منشورها و قوانین بین‌المللی مرمت، امروزه نیز یکی از روش‌های مجاز و صحیح مرمت در محوطه‌ها و مجموعه‌های تاریخی، به‌ویژه محوطه‌های ثبت شده در فهرست میراث جهانی یونسکو به شمار می‌‌آید. این مقاله سعی بر آن دارد، ضمن معرفی مرمت آناستیلوزی و مبانی نظری آن، شیوه‌ها و روش‌های اجرایی‌ و پیشینه‌ی تاریخی اجرای آن در جهان و هم‌چنین بر تجارب اجرا و کاربرد این شیوه مرمتی در محوطه‌ها و بناهای‌ تاریخی کشورمان نظری داشته باشد.


زیرشاخه: اصول حفاظت و مرمت در اجرا، مبانی نظری مرمت، مرمت بناهای تاریخی
دریافت مقاله: پایگاه مجلات تخصصی نور

نوشته های مرتبط

متنی که میخواهید برای جستجو وارد کرده و دکمه جستجو را فشار دهید. برای لغو دکمه ESC را فشار دهید.

بازگشت به بالا