نگاهی به جعل میراث فرهنگی در ایران (با بررسی پایه‌چراغ جعلی به سبک سلجوقی در کاخ-موزهی چهل‌ستون اصفهان)
دوفصل‌نامه‌ی مرمت و پژوهش
انواع مختلف جعل در طول تاریخ بشر سابقه‌ای طولانی دارند. اما جعل و بدل‌سازی به معنای امروزی در آثار هنری و تاریخی تقریباً همراه با جنبش عتیقه‌دوستی در دوره‌ی رنسانس و در ادامه در عصر روشن‌گری (قرون ۱۸و ۱۹ میلادی) با تشکیل موزه‌ها، مجموعه‌های خصوصی و جمع‌آوری میراث تمدن‌های باستانی شکل جدی‌تری به‌خود می‌گیرد. به‌طور کلی می‌توان گفت از زمانی که مدیران موزه‌ها و مجموعه‌داران در پی جمع‌آوری اشیاء، تابلو‌های نقاشی قدیمی، مجسمه‌ها، حتی اسناد و … افتاده‌اند، جاعلان نیز کار خود را به‌صورت حرفه‌ای آغاز کرده‌ا‌ند. مجموعه‌داران و موزه‌ها برای پرکردن سالن‌ها و نمایشگاه‌های خود دست به خرید آثار هنری می‌زنند و جاعلان که خود هنرمندان شاخصی در اکثر موارد بوده و هستند با سوء استفاده از هنر خود و قصد و نیت فریب‌کارانه، آثار خود را به‌عنوان شاهکارهای هنری به فروش می‌رساندند. از آنجا که امروزه موزه‌های میراث فرهنگی و حتی مجموعه‌داران آثار عتیقه‌ی کشور با مشکل جدی آثار جعلی و تقلبی روبرو هستند و در سال قبل ماده قانون مجازات اسلامی (مکرر-۵۶۶) در این رابطه به تصویب رسیده است، در این مقاله به بررسی مختصر جعل در آثار هنری و روند امروزی آن در ایران و نقدی بر موارد قانونی فوق به همراه بررسی یک نمونه‌ی موردی شیء جعلی فلزی مربوط به موزهی چهل‌ستون پرداخته می‌شود.
زیرشاخه: جعل میراث فرهنگی، فلز، مبانی نظری مرمت، مس و آلیاژهای آن