تحقیق در شیوه‌های فن‌شناسی آثار تاریخی

اگر فن‌شناسی به عنوان اتخاذ روشی جهت شناسایی مواد متشکله، شیوه‌ی ساخت، شکل‌دهی و تزئین یک شیء تعریف شود، می‌توان به اهمیت فن‌شناسی آثار تاریخی، هم‌پای آسیب‌شناسی این آثار پی برد. به همان اندازه که آسیب‌شناسی شیء جهت کسب اطلاعات مفیدی در مورد میزان و نوع آسیب‌های وارده بر شیء، میزان پایداری شیء در محیط و سازگاری آن با عوامل محیطی ضرورت دارد، فن‌شناسی دقیق یک اثر تاریخی نیز اطلاعات مفید دیگری در خصوص ویژگی‌های آن ارائه می‌کند که مرمت‌گر را در اتخاذ شیوه‌ی حفاظتی مناسب، شیوه‌ی پاکسازی شیء، روش‌های مرمتی مناسب و انتخاب مواد مناسب یاری خواهد نمود. در فن‌شناسی دقیق یک شیء تاریخی، اطلاعات کامل، خلاصه و طبقه‌بندی‌شده‌ای از نوع مواد تشکیل‌دهنده، تاریخ ساخت، نحوه‌ی شکل‌دهی و وجود مرمت‌های قبلی انجام‌شده روی شیء تاریخی (که مستلزم تناسب مواد مورد استفاده در مرمت با ویژگی‌های شیء مورد مرمت می‌باشد)، اهمیت خود را آشکار می­نماید. اطلاعات فن‌شناسانه و به‌طور کلی اطلاعات مربوط به شناسایی شیء تاریخی، طیف وسیعی از اطلاعات را تشکیل می‌دهد. در این جا، پس از معرفی آثار تاریخی ساخته‌شده از مواد معدنی (فلز، سفال، شیشه و سنگ)، اطلاعات فن‌شناسانه‌ی ضروری در مورد انواع اشیاء تاریخی ساخته‌شده از این مواد، ضرورت‌های کسب این اطلاعات، کاربرد این اطلاعات و روش‌های مختلف دستیابی به این اطلاعات، مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. (ویرایش چکیده: نشریه‌ی دانش مرمت و میراث فرهنگی)