دوفصلنامه پژوهه‌ی باستانسنجی
باستانسنجی عبارت است از مجموعه فعالیتهای میان رشتهای که برای پژوهش، شناخت و نگاهداری و ترمیم آثار و اثقال فرهنگی، با بهره گیری از علوم مختلف تجربی، ریاضی و انسانی و بکارگیری روشهای میان رشتهای صورت می پذیرد. پژوهش در ساختار شیمیایی و فیزیکی مواد و مصالح سازنده این آثار و اشیاء، سالیابی و تاریخ گذاری آنها و انجام تحلیلهای دقیق و جامع براساس روشهای علوم فیزیک، شیمی، زمین شناسی، کانی شناسی، جغرافیا و ریاضیات، از جمله فعالیت های پژوهشی این رویکرد است. باستانسنجی در تعامل با دانش باستانشناسی و دیگر شعب علوم باستانشناختی مثل زمین- باستانشناسی، باستانشناسی تحلیلی، زیست- باستانشناسی و غیره و نیز شعب رشته مرمت، شناخت و درک محققان را از فرآیندهایی شکلگیری یک اثر باستانی تا لحظه ای که به دست محققان برسد افزایش داده و در نتیجه دقت تحلیل و تفسیر پژوهندگان این عرصه را افزایش داده، نتایج و تفسیرهای مربوط به فرآیندهای فرهنگی و اجتماعی مؤثر بر دگرگونیهای هنری و فنی را در طول زمان، تحت الشعاع خویش میسازد.
با گذشت بیش از هفتاد سال از تاسیس رشته باستان شناسی (دانشگاه تهران- ۱۳۱۶) و رشته های مرمت آثار و اشیا، (دانشگاه هنر اصفهان- ۱۳۵۶)، حوزه مطالعات میراث فرهنگی ایران به دلیل فقدان رشته باستانسنجی و دیگر رشته‌های مرتبط با علوم باستان شناختی همچنان فاقد استقلال بوده و به رغم گذشت ۳۳ سال از انقلاب اسلامی ایران، مطالعات حوزه میراث فرهنگی ایران کماکان به پژوهشهای بیگانگان و به‌ویژه ممالک اروپایی و آمریکا وابسته است. اهمیت و ضرورت استقلال کشور در حوزه باستان سنجی زمانی آشکار و بارز و برجسته می شود که بدانیم هر تحلیل فرهنگی و اجتماعی از گذشته مبتنی بر اطلاعات باستان شناختی و تاریخی، در ابتدا نیازمند ارایه تحلیل های علمی از آثار و مواد باستانی و تاریخی است؛ و در نتیجه، در فقدان این تحلیل های علمی- آزمایشگاهی و یا در صورت ناصواب بودن نتایج آنها، در عمل تمامی تحلیلهای فرهنگی و اجتماعی راه به خطا خواهند برد! این ضرورت وقتی بیشتر آشکار می شود که بدانیم تحلیل های فرهنگی و اجتماعی درباره تاریخ و گذشته، به نوبت خود، سهمی مهم در سیاست گذاریهای فرهنگی و اجتماعی هر دولت دارد. بنابراین، عدم استقلال در دانش باستانسنجی، عملاً به معنی و مفهوم عدم استقلال دستکم در بخشی از سیاست گزاری های فرهنگی و اجتماعی نظام جمهوری اسلامی است.
با توجه به شرایط مذکور و اهمیت این رشته و کمبود آن در ساختار علمی کشور گروه مرمت آثار تاریخی دانشگاه هنر اسلامی تبریز در سالتحصیلی ۹۰-۱۳۸۹ در یک روند مطالعاتی یکساله اقدام به آمادهسازی و تدوین سرفصل دروس کارشناسی ارشد باستانسنجی (در دو گرایش مواد آلی و مواد معدنی) در کشور نمودکه خوشبختانه این سرفصل در سال ۱۳۹۴ مورد تصویب وزارت علوم تحقیقات و فناوری قرار گرفت. در این ارتباط و با توجه به عدم وجود نشریات تخصصی این حوزه، دانشکده هنرهای کاربردی این دانشگاه به همراه جمعی از اساتید صاحب‌نام ملی و بین المللی تصمیم گرفت نشریه ای با رویکرد علمی- پژوهشی و با عنوان پژوهه باستان سنجی منتشر نماید. که نخستین شماره آن مربوط به بهار و تابستان ۱۳۹۴ منتشر گردید و همکنون از جمله نشریات قابل توجه در زمینه مطالعات بین رشته ای در حوزه علوم مربوط به میراث فرهنگی است.
صاحب امتیاز: دانشکده‌ی هنرهای کاربردی دانشگاه هنر اسلامی تبریز
مدیر مسئول: مسعود باقرزاده کثیری
سردبیر: کمال‌الدین نیکنامی
سال تاسیس: ۱۳۹۴
زبان: فارسی
موعد انتشار : دوفصلنامه
آدرس وب سایت رسمی: http://www.jra-tabriziau.ir/
آدرس پستی نشریه: تبریز خیابان آزادی، میدان حکیم نظامی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، دانشکده هنرهای کاربردی، دفتر نشریه پژوهه‌ی باستانسنجی
پست الکترونیکی: jra[at]tabriziau.ac.ir
تلفن مستقیم دفتر نشریه: ۷۵۵۷-۵۲۹-۰۴۱۳
