آسیب‌شناسی، فن‌شناسی و مرمت ازاره‌های سنگی مسجد سپهسالار تهران

هدف پژوهش موضوع فرسایش طبیعی سنگ‌های به‌کاررفته در بناها و یا تزئینات بناهای تاریخی که طی سال‌های بعد از قرن نوزدهم به لحاظ آلودگی‌های ناشی از استفاده سوخت فسیلی در ماشین‌آلات صنعتی افزایش بسیاری زیادی یافته، به‌عنوان یکی از مهم‌ترین عوامل تخریبی این مواد مطرح می‌باشد. بنا بر این، مطالعه در جهت کنترل فرسایش و کاهش سرعت آن از طرفی و از طرف دیگر استحکام‌بخشی سنگ‌های فرسایش‌یافته از اهم مطالعات حفاظت و مرمت می‌باشد. روش نمونه‌گیری نمونه‌های تهیه‌شده از سنگ‌های قدیمی که در محدوده‌ی یک‌صد سال اخیر بوده، با روش thin section layer مورد مطالعه‌ی میکروسکوپی قرار گرفته است. روش پژوهش مطالعه‌ی کتابخانه‌ای در بخش تئوریک و پژوهش‌های میدانی و آزمایشگاهی در خصوص شناسائی ساختار سنگ، جنسیت سنگ، ویژگی‌های سنگ از لحاظ مقاومت فیزیکی-مکانیکی، نوع و تاریخ تشکیل، مکانیزم تشکیل و هم‌چنین پژوهش‌های تستیک جهت شناسایی مواد استحکام‌بخش سنگهای فرسوده بوده است. ابزار اندازه‌گیری تجهیزات آزمایشگاه شیمی تر، شیمی دستگاهی و شیمی فیزیک و مقاومت مصالح بوده است. نتیجه‌ی کلی: سنگ‌هایی که تحت تاثیر عوامل فرسایش طبیعی و محیطی هستند هم‌چون شسته‌شدن تحت تاثیر باران‌های اسیدی، تخریب ساختاری در اثر فرایندهای فیزیکی، یخ‌زدن و تغییرات ابعادی ناشی از شوک‌های حرارتی بخشی از توان فیزیکی خود را از دست داده اند. می‌توان با اعمال روش‌های شیمیایی و با استفاده از رزین‌های مختلف که در متن رساله به آنها اشاره شده استحکام سنگ را به آن باز گرداند و ادامه‌ی حیات سنگ را در بنای تاریخی ممکن ساخت.