بررسی و نقد احیای خانه‌ی تاریخی سید رسول حسینی مجموعه‌ی عمارت خان خوراسگان با تاکید بر هویت تاریخی آن

چکیده:

خانه‌ی سید رسول حسینی یکی از خانه‌های با‌ارزش از مجموعه‌ی عمارت تاریخی خان است. عمارت خان در بافت میانی خوراسگان که یکی از قدیمی‌ترین بافت های تاریخی شرق شهر اصفهان می باشد، واقع شده است. این عمارت با داشتن قدمتی چندصد ساله و مساحتی حدود ۲.۲ هکتار، از جمله‌ی کم نظیرترین مجموعه خانه‌های تاریخی ایران است. هدف این پژوهش ابتدا بررسی خانه‌ی سید رسول حسینی و پس از آن نقد و ارزیابی طرح احیای پیشنهادی سازمان میراث فرهنگی استان اصفهان برای این خانه و ارائه‌ی طرح احیای پیشنهادی برای آن است. تحقیق حاضر به خاطر تأملی که در ویژگی‌های تاریخی و فرهنگی می‌کند به روش تحقیق تفسیری تاریخی انجام می‌شود و دارای یک نمونه موردی خاص است و به خاطر نیازی که به توصیف‌های متعدد دارد و نقدی که در آن صورت می گیرد، از روش تحقیق توصیفی-تحلیلی هم استفاده شده است. در طرح ارائه‌شده توسط سازمان میراث فرهنگی برای خانه‌ی سید رسول حسینی کاربری فروشگاه و کارگاه صنایع دستی در نظر گرفته شده بود اما انتخاب این کاربری جدید برای بنا نیاز به بررسی بیشتری دارد چراکه کاربری کارگاه صنایع دستی ممکن است چندان برای یک خانه‌ی تاریخی که با شواهد و مدارک موجود، به نظر می رسد که یک خانه باغ بوده است، سازگار نباشد، به آن لطمه وارد کند و در نهایت احیای موفقی صورت نپذیرد. در پژوهش حاضر به تحقیق در مورد کاربری سازگار با خانه‌ی سید رسول حسینی با تکیه بر اصالت و هویت تاریخی آن پرداخته می‌شود.

Abstract: The historical house of “Rasoul Husaini” is a part of Historical complex of “Khan” that is located in the “Sofla” mahalleh of “Khorasgan” in the east of Isfahan city. It is obvious that this historic house that has hundreds of years history and 2.2 hectare area, is among the most worthwhile historic complex houses of Iran. First of all, the goal of this research is the consideration of the “Rasul Hoseini” house and analyzing the revitalization plan of “Cultural Heritage Organization of Isfahan” done on it. The methodology of this research is interpretive- historical research because of different considerations and interpretations in the history of the case study. Besides, due to the different descriptions and critics that there are in this study, we need analytical- descriptive method for the research. Furthermore, on the previous plan done by Cultural Heritage Organization of Isfahan, they assume workshop function for the house. A workshop for producing manual crafts; however changing its function to the workshop seems no reasonable because that is not match with its old use. This function could hurt the house and cause to the fail of revitalization plan of the house and complex. All in all, this research will consider and search for the appropriate function for the house according to its identity and its history.