نظریه حفاظت پیشگیرانه و کاربرد آن در حمایت از میراث معماری

چکیده:

حفاظت پیشگیرانه رویکردی برای حمایت از میراث فرهنگی است که بر اصل ‏‏حداقل مداخله استوار است و ریشه‌های آن به دوران روم و یونان باستان باز‎ ‎‎می‌گردد. این نظریه‌ ابتدا بر حفاظت از یادمان‌ها و ابنیه تاریخی تمرکز داشت ‏‏ولی بعدها به حفاظت از اشیاء و مجموعه‌های تاریخی و کاربرد در موزه‌ها و ‏‏علم باستان‌شناسی گرایش پیدا کرد و گسترش یافت. با توجه به جامعیت و ‏‏کاربرد روزافزون این مبحث، آشنایی با روش‌ها و اهداف حفاظت پیشگیرانه ‏‏ضروری به نظر می‌رسد. هدف از این پژوهش، آشنایی با مفهوم مذکور، ‏‏خاستگاه آن، تبیین ابعاد گوناگون مرتبط با میراث معماری و بیان تجربیات دیگر ‏‏کشورها در این حوزه است. روش تحقیق، توصیفی و تحلیلی و در بستر ‏‏مطالعات کتابخانه‌ای است به این صورت كه اطلاعات‎ ‎موردنظر‎ ‎با‎ ‎مراجعه به‎ ‎‎منابع‎ ‎معتبر‎ ‎در‎ ‎اين‎ ‎زمينه گردآوری‎ ‎‏‌شده‌اند. با علم به این موضوع که علاج واقعه ‏‏را قبل از وقوع باید کرد، حفاظت پیشگیرانه می‌تواند به‌عنوان راهکاری مناسب ‏‏برای جلوگیری از آسیب میراث معماری با حفظ اصالت و تمامیت آن‌ها و ایجاد ‏‏هماهنگی با زمینه اطراف، مورد بهره‌برداری قرار گیرد. ‏

Abstract: Preventive conservation is an approach which has been devised to support the cultural ‎heritage and it is laid upon the foundations of principle of minimal intervention; ‎moreover, it dates back to the ancient Romans and Greeks. The theory was firstly ‎focused on the preservation of the historical buildings and monuments but later on, this ‎theory was expanded to the conservation of the historical objects and collections and ‎then it was broadened to embrace the museums and archeology. According to its ‎increasing application and also based on its comprehensive and thorough nature, it ‎seems necessary to get acquainted with the methodologies and objectives of the ‎preventive conservation. The objective of the present study is to familiarize the reader ‎with the aforementioned concept, its place of origin, and the different and relevant ‎aspects in respect to the architectural heritage; furthermore, the current study presents ‎the experiences gained by the other countries in this area. The study methodology is a ‎descriptive-analytical one and the information provided here have been collected based ‎on the related study backgrounds and through references to the library documents and ‎data. Knowing that prevention is definitely better than treatment, preventive ‎conservation can be adopted as an appropriate solution to the prevention of the ‎architectural heritage damages and in the meantime its Authenticity and integrity can ‎be preserved and also a harmony can be created with the peripheral context.‎