با سپاس از شما

موفق باشید

با سلام آقای محمدی گرامی
دست شما درد نکند به نظرم بهتر است نخست کتابهای فارسی و در آینده کتابهای لاتین حوزه مرمت آثار را معرفی نمایید و بعد به سراغ موارد دیگر از جمله باستان شناسی و علوم پایه برویم.
سپاس از لطف شما

آقای محمدی گرامی
با آرزوی موفقیت برای دوستان در رشته باستان سنجی و پایان نامه هایی که امیدوارم به نتایج خوبی برسند. بله بر روی سنگ آهک هم سنگ نگاره وجود دارد و همانطور که می دانید آنچه که به سنگ نگاره(Rock art) از دهه ۴۰میلادی به بعد معروف شده است و شامل تقسیم بندی در دسته های، پیکتوگراف- Pictographs -( نقاشی روی سنگ) پتروگلیف_ Petroglyphs _(حکاکی روی سنگ) و ژئوگلیف- Geoglyphs -(زمین نگاره- که شاید معادل جالبی برای ایجاد نقوش در ابعاد بزرگ بر روی زمین با مواد و مصالح گوناگون است؛ نباشد-) است و خصوصاً دو مورد نخست می تواند بر بسترهای آهکی نیز شکل بگیرد شاهد این امر نیز کنده کاری ها و نقاشی ها در غارهای کارستی در دوران پیش از تاریخ است.
از سویی موضوع تاریخگذاری در این زمینه چیز جالبی است و از روش های مختلفی استفاده می شود.
نیم عمر کربن۱۴ که در این نوع تاریخ گذاری به دنبال کربن آلی به کار رفته در سنگ نگاره های نقاشی (همچون رنگدانه مثلا: زغال چوب charcoal و یا بست ها) که موارد فوق در سنگ نگاره های حکاکی شده بر روی سنگ آهکی و یا حتی در جلای بیابان یا جلای سنگ به واسطه تراش و خراش و بدون استفاده از هر گونه ماده آلی وجود ندارد.اما با استفاده از مواد آلی نشست کرده و یا رسوب گذاری شده بر روی سنگ نگاره ها نیز گزارشاتی در مورد استفاده از کربن ۱۴ بنده مشاهده کردم که البته روش را به درستی نمیدانم.
در کل در آزمایش کربن ۱۴ تفکیک کربن کربن آلی مواد نقاشی،یا کربن رسوب کرده، همچنین میزان نمونه مورد نیاز و کافی برای آزمایش جهت تشخیص صحیح تاریخ تخمینی از جمله چالش های پیش روست در زیر لینکی مفید در این مورد خاص وجود دارد. که پیشنهاد میکنم ببینید.
https://journals.uair.arizona.edu/index.php/radiocarbon/article/viewFile/1540/1544
این مجله هم در رابطه با تحقیقات سنگ نگاره ها بسیار مفید است
( Rock Art Research: The Journal of the Australian Rock Art Research Association (AURA
در لینک زیر
http://search.informit.com.au/browseJournalTitle;res=IELIND;issn=0813-0426
به علاوه با استفاده از فرسایش سطحی سنگ نگاره های حکاکی شده نیز روشی برای تاریخ گذاری پیشنهاد شده است
Bednarik, R. (1992) A new method to date petroglyphs. Archaeometry 34: 279-29
http://www.kimberleyfoundation.org.au/uploads/41632/ufiles/A_review_of_rock_art_dating_in_the_Kimberley_Western_Australia.pdf
به نظرم بهتره در پایاننامه های باستانسنجی اگر بر روی سنگ نگاره ها کار میشه بر روی تاریخ گذاری آنها متمرکز بشین چون دراین مورد بسیار سوال وجود داره و کمبود دانش تخصصی در کشور.
با سپاس از شما
موفق باشید

جناب آقای معین اسلامی گرامی
با سلام و تشکر از ابراز علاقه تان به این مطلب با اینکه خود پیشنهاد داده بودم جواب سوال ها را کوتاه دهیم اما سوال خوب شما موجب زیادی متن شد
در پاسخ به لطف جنابعالی باید عرض کنم، در این رابطه بیش از ۵۰ سال است که مطالعات در حال انجام و توسعه است و در زمینه های مختلف همانند زمین شناسی و زمین ریخت شناسی و دیرین اقلیم شناسی و همچنین باستان شناسی و باستان سنجی، علاقمندان فراوانی به این سمت جلب شده و اقدام به نوشتن مطلب نموده اند و تداوم این نوشته جات نشان دهنده آن است که جنبه های مختلف این پدیده برای ما هنوز ناشناخته است.
اما در کل باید عرض کنم که بغیر از نقش موثر میکروبها و باکتریها در گسترش این فرآیند و دیگر تثبیت کلی لایه و کانی های رسی -که از طرق مختلف بر روی سطح سنگ – از طریق فرآیند اکسیداسونی که توسط همین باکتریها تسریع می شوند و آن را در مقابل باد و انحلال و زدوده شدن توسط باران مقاوم می سارند (البته این جای تحقیق دارد که چه بارانی و با چه غلظت اسیدیته ای و با چه شدتی و به چه مدتی و با چه سرعتی، چقدر از لایه را می تواند تحت تاثیرقرار دهد و چه اثر تخریبی روی آن بگذارد). و دیگر اینکه برای سالیابی این آثار و بخصوص در مطالعات باستانسنجی از سال ۱۹۸۱ تا به حال در رابطه با کاربردی بودن و یا بهتر بگوییم کالیبره نمودن روش سالیابی اندازه گیری میزان کاتونهای(CR Dating) موجود در این پدیده که در متن بالا از قلم افتاده است. پایه های اساسی مطلب تقریبا همین است و تغییرات چندانی در کلیات صورت نگرفته است.
نویسندگان متعدد نظرات مختلفی در رابطه با زمان شکل گیری و نحوه شکل گیری آن دارند که زمانی معادل از ۲۵ تا ۳۰۰.۰۰۰ سال برای آن پیشنهاد شده است از نظر زمین شناسی اغلب این لاک درخشان بر سنگ های کواترنری دیده شده است اما در سنگ های دوره های میوسن و تریاس و حتی پرکامبرین نیز وجود آن گزارش شده است. به هر حال هرچقدر از میزان این عمر بیشتر گذشته باشد با غنی تر شدن لایه و اکسیداسیون فرومنگنزی در طی زمان لایه ضخیم تر، از نظر رنگی تیره تر و با تلالو بیشتری شکل می باید. اما هیچگاه این ضخامت به حدی نخواهد رسید که نتوان با ابزار ساده ای آن را زدود و با ایجاد کنتراستی میان سطح اصلی و جلای سطحی نقشی رغم زد مقیاس بیشینه پیشنهادی ۵۰۰ میکرون است معادل نیم میلیمتر است.
نکته دیگر این است که این جلا بر روی سنگ هایی شکل می گیرد که برای مدت طولانی در مناطق خشک و نیمه خشک بدون حرکت باقی مانده اند. در منابع آمده است که در نواحی که انسان زندگی می¬کند به واسطه انحلال بیشتر سطوح سنگ ها این پدیده به سرعت زدوده می شود.
در رابطه با اینکه نوع خاصی از سنگ متاثر از این پدیده است؟ یا خیر ؟ در ابتدا باید گفت خیر نمی توان به سادگی تفاوت عناصر تشکیل دهنده و میزان آنها در سنگ های مختلف را با نام گذاری سنگ و آن هم در عناوین جنرالی چون آذرین و رسوبی و دگرگونی و حتی سنگ کربناته تفکیک کرد از این رو در تمامی سنگ ها در دسته بندی فوق الذکر این پدیده می تواند بروز نماید اما شرایط اقلیمی، ضخامت لایه ایجاد شده و شرایط بعد از ایجاد از قبیل انحلال و از دست رفتن به واسطه هوازدگی شیمیایی و… میزان ماندگاری را تعیین خواهند نمود. اما در ادامه باید گفت بله عموما این پدیده بر سنگ های سخت تر و مقاوم تر همچون بازالت، ماسه سنگ، آندزیت، و حتی توف و… تشکیل می گردد و سنگ آهک های نرم نمی توانند بستر مناسبی برای این پدیده زمین شناختی باشند. اما نکته جالب توجه دیگر آن است که برخی نیز معتقدند: این جلا منشا بیرونی دارد و اگر چه مکانیزم آن مشخص نیست که چگونه ایجاد می شود اما دلیلی نیز وجود ندارد که جلای بیابانی بر روی سنگ هایی که ذاتا دارای عناصر آهن و منگنز نیستند ظهور کند و شاهد مثال این عده نیز وجود جلای بیابانی بر روی سنگ کوارتزیت دگرگونی است که ذاتا حاوی عناصر فوق نیست.
برخی منابع در این رابطه که برای پاسخ به سوال جنابعالی دیدم عبارتند از:
Pye, K., Boggs Jr, S., & Tovey, N. K. (2005). Backscattered scanning electron microscopy and image analysis of sediments and sedimentary rocks. Cambridge University Press.
Harff, J., Lemke, W., & Stattegger, K. (Eds.). (1999). Computerized modeling of sedimentary systems. Springer.
Parsons, A. J., & Abrahams, A. D. (1994). Geomorphology of desert environments (pp. 3-12). Springer Netherlands.
Herz, N., & Garrison, E. G. (1998). Geological methods for archaeology. Oxford University Press.
Wagner, G. A. (1998). Age determination of young rocks and artifacts: physical and chemical clocks in quaternary geology and archaeology. Springer.
Schaetzl, R. J., & Anderson, S. (2005). Soils: Genesis and geomorphology. Cambridge University Press.

کار نیکو کردن از پر کردن است از این رو نویسنده این مطالب در مقایسه با دیگر دوستان بیش فعال به نظر میرسد که این باعث خوشحالی است اما بی نام دیگران نمیدانند که این آقای رامین محمدی سفید خانی گرامی کیست.که معرفی کتاب سایت سوشیانت را پر بار نموده است
سپاس

با سپاس از این بحث جالب نکته ای که برای یاد آوری به متن آقای دکتر وحید زاده گرامی می شود افزود و باب بجث جدیدی را باز نمود مبحث درمان مجدد است به جای برگشت پذیری زیرا دیگر در اقدامات حفاظتی دغدغه امروزی چگونگی درمان مجدد در پس استفاده از مواد و روش های گوناگون در زمان بعدی و بعد از طی نمودن چرخه های آسیب و تخریب آنهاست.

این کتاب تا جایی که بنده اطلاع دارم پخش چندانی نداشته ولی در حوزه پژوهش دانشگاه هنر قابل دریافت است اگر دوستان اطلاع دارند محل دسترسی یا فروش را ذکر کنند.

سلام متن این معرفی را بنده ننوشتم آقای رامین محمدی گلسفیدی و خانم نگار کاظمی نوشته اند

سلام نویسنده این مطلب دکتر مرتضوی است؟

آقا یا خانم علاقمند گرامی ما در سوشیانت هر دو نیمه لیوان را می بینیم که توصیه می کنم شما نیز چنین کنید. ذکر منحصر ایرادات و ندیدن محسنات هر نقدی را به انحراف خواهد کشاند امیدوارم بتوانید توازن را در نقد خود رعایت فرمایید. با سپاس

با سلام حامد عزیز
در زمینه سنگ نیاز به یک همت چند نفره داریم تا بتوانیم منابع را غنی کنیم و برایاینکه چرخ را از اول اختراع نکنیم یا اینکه ترجمه به اسم تالیف تحویل مخاطبان ندهیم نیازمند اقدامات اینچنینی هستیم.