مهشید کاکویی ازبرمی
بررسی تاثیر نمک محلول در آب بر استحکامبخشی چوبهای آزاد آسیبدیده از قارچ رنگینکمان در ابنیهی تاریخی گیلان
پایاننامهی کارشناسی ارشد، دانشگاه هنر اصفهان (دانشکدهی حفاظت و مرمت)، 1388
استاد راهنما: محمدعلی قویدل
استاد مشاور: حمید فرهمند بروجنی
در این پروژه تاثیر قارچِ عامل پوسیدگی سفید رنگینکمان بر روی مقاومت چوب آزاد در حالت طبیعی و حفاظتشده با نمک محلول در آب ( CCAسلکور) با غلظت ۵/۱ درصد با استفاده از روش کولشال و طبق استاندارد DIN52176 مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. نمونههای مورد آزمایش از سه اصله درخت آزاد و نیز سه الوار از ستونهای خانهی امینی واقع در بخش جلگهی مرکز موزهی میراث روستایی سراوان استحصال گردید و ۱۹۵ نمونهی کاملا سالم از میان ۸۰۰۰ قطعهی برشدادهشده انتخاب شد و نتایج عددی استخراج شده و مورد تحلیل قرار گرفت. استحکامبخشی نمونهها با استفاده از روش برسزنی انجام شد و سپس نمونههای تیمارشده و شاهد بر روی ریسههای قارچ رنگینکمان در ظروف مخصوص بر روی محیط کشت مالت اکستراکت آگار قرار داده شدند و ریسههای قارچ با شرایط حرارتی ۲۲ درجهی سانتیگراد و رطوبت نسبی ۷۵ درصد در داخل انکوباتور به مدت ۸ هفته بر روی نمونههای چوبی رشد نمودند. پس از گذشت زمان مورد نظر جهت مجاورت نمونهها با قارچ، کاهش جرم، مقاومت فشار موازی الیاف و مقاومت به سختی نمونهها اندازهگیری شد. پس از انجام آزمایش کاهش جرم ، نمونههای استحکامبخشیشده با سلکور در مقایسه با نمونههای شاهد پنج درصد کاهش جرم داشته و در نتیجه چوب آزاد مطابق طبقهبندی فایندلی از حالت کمدوام به حالت بادوام تبدیل شد. در مقاومت فشار موازی الیاف، بین نمونههای تیمارشده و شاهد بدون تاثیر قارچ تفاوت قابل توجهی مشاهده نشد، اما مقاومت فشار موازی الیاف نمونههای تیمار شده و شاهد با تاثیر قارچ تفاوت معنیداری داشتند. در مقاومت به سختی نیز نمونههای تیمارشده و شاهد بدون تاثیر قارچ تفاوت چندانی نداشتند ولی مقاومت به سختی نمونههای تیمارشده و شاهد با تاثیر قارچ قابل توجه بود. نتیجهی حاصله این بود که مادهی حفاظتی سلکور به تنهایی اثری در افزایش یا کاهش این دو مقاومت نداشت، اما بدون در نظر گرفتن اثرات تخریبی قارچ رنگینکمان، این مادهی حفاظتی بهطور قابل توجهی باعث افزایش مقاومت فشار موازی الیاف و مقاومت به سختی نمونهها گردید.