وحیده میرفخرایی
بررسی سیر تحول، روند و ضرورت بازسازی اشیاء تاریخی و فرهنگی
پایاننامهی کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد تهران (دانشکدهی معماری و شهرسازی)، 1386
استاد راهنما: مجید قاضیان تفرشی
استاد مشاور: محمدمنصور فلامکی
با مشاهدهی بازسازیهای نامناسبی که در موزهها بر روی اشیاء باستانی که گاهی به صورت سلیقهای و بدون استناد به مدارک قوی صورت میگیرد، لزوم بهکارگیری شیوههای نوین در راستای مرمت آثار تاریخی بدون خدشهدار نمودن اصالت اثر و محو نمودن رد پای تاریخ در آنها بیشتر احساس میشود. در این بررسی طی نقدی از تحولات انجام یافته در حوزهی روشهای مورد استفاده جهت ارائه و تداعی تمامیت آثار تاریخی فرهنگی در موزهها و مجموعههای جهان، به ارزش شیوههای مذکور، دیدگاههای مستتر در آنها و همچنین معرفی دستاوردهای فنآوری نو در این راستا پرداخته شده است. پس از انجام تحقیقات بهعملآمده به این نتیجه دست مییابیم که اگرچه امروزه تاکید بیشتر بر امر حفاظت است تا مرمت، ولیکن چنانچه این عمل موجب افزایش ارزش هنری و تاریخی یک اثر گردد، انجام اقدامات مرمتی و بازسازیها ضروری میباشد. بنا بر این، در این موارد، در مورد یک شیء تاریخی هم حفاظت و هم مرمت صورت میگیرد. در راستای این امر با توجه به فنآوریهای نوین و استفاده از تکنولوژی روز، محدودیت منابع مالی و انسانی و متخصص در کشورهای در حال توسعه مانند ایران و پرهزینه بودن اقدامات مرمتی، بهرهگیری از علوم رایانهای بدون تاثیر بصری منفی و خدشهدار نمودن اصالت و تمامیت فیزیکی شیء تاریخی مثمر ثمر خواهد بود. چرا که عملیات مرمتی و بازسازیهای انجام شده هر دوره، با تکیه به نتایج جدید بهدستآمده و مطالعات باستانشناسی و پویا بودن نظریات حوزهی حفاظت و مرمت، در دوران بعد میتواند مردود شناخته شود. به خصوص دربارهی آثار منحصر بهفردی که از اهمیت بالایی برخوردارند، بهتر است از انجام هر گونه دخالت فیزیکی در آن پرهیز نموده و تنها به اَعمال حفاظتی بسنده کنیم و با استفاده از امکانات شبیهسازی رایانهای، آن اثر را بازسازی نماییم.