کاربری پژوهش‌های آزمایشگاهی در حفاظت و مرمت بناهای تاریخی (مواد و مصالح)

“امروزه در صورتی می‌توان مدعی حفاظت از آثار بود که شناخت علمی و دانش لازم و کافی برای انجام این کار وجود داشته باشد. این شناخت به منظور دستیابی به یک تشخیص صحیح و سپس ارزیابی ایمنی یا ضمانت رفتاری در آینده برای اقدامات حفاظت و مرمت است. هم‌چنین در این تحقیق سعی شده است که با ارائه‌ی مطالب در بخشهای ذیل، ضمن آشنا نمودن حفاظت‌گران بنا با ابزارها و روش‌های علمی و آزمایشگاهی مواد و مصالح، بخشی از کمبودهای نظام آموزشی در نشان‌دادن ارتباط بین رشته‌ی مرمت و شاخه‌های مختلف علوم را جبران نماید.
۱- مقایسه‌ی علم پزشکی و مرمت جهت آشنایی با یک شیوه‌ی نظام‌دار تشخیص و درمان مناسب آثار و روشن نمودن جایگاه و ارتباط پژوهش‌های آزمایشگاهی در این نظام
۲- ارائه‌ی علائم ظاهری آسیب‌ها و فرسودگی‌های معمول مواد و مصالح ساختمانی (سنگ، خاک، آجر، کاشی و چوب) به عنوان اولین مرحله‌ی تشخیص با درک عینی و پایه‌ی مطالعات علمی بعدی به همراه شرح اجمالی از فرآیند فرسودگی آنها
۳- معرفی پژوهش‌های علمی روی مواد و مصالح به کمک ابزارها و روش‌های کلاسیک و دستگاهی جهت آگاهی بیشتر نسبت به اهمیت و فواید این پژوهش‌ها در آسیب‌شناسی و تصمیم‌گیریهای حفاظتی آثار
۴- آشنایی مختصر با اصول روش‌های دستگاهی، کاربرد و محدودیت‌های آنها به عنوان ابزارهای دقیق و حساس علمی در حفاظت از آثار
۵- آشنایی با برخی از آزمایشات ساده و قابل انجام در محل توسط متخصصان مرمت برای تشخیص‌های اولیه در اقدامات حفاظتی اضطراری
۶- ارائه‌ی چند طرح تحقیقاتی انجام‌شده بر روی مواد و مصالح به منظور آشنایی با کاربردهای عملی روش‌های علمی و نتایج حاصله”