نظری بر مرمت آناستیلوزی و تجارب اجرای آن در بناها و محوطه‌های فرهنگی-تاریخی ایران

مرمت آناستیلوزی (آناستیلوزیس) یکی از شیوه‌های متداول مرمت، به‌ویژه در محوطه‌های سنگی مکشوفه‌ از کاوش‌های باستان‌شناسی است که به منظور خواناسازی یافته‌های به دست آمده از این کاوش‌ها صورت می‌پذیرد. این شیوه یکی از روش‌های کهن مرمت است که هم‌زمان با ساخت بسیاری از بناهای سنگی تا امروز تداوم‌ داشته و براساس منشورها و قوانین بین‌المللی مرمت، امروزه نیز یکی از روش‌های مجاز و صحیح مرمت در محوطه‌ها و مجموعه‌های تاریخی، به‌ویژه محوطه‌های ثبت شده در فهرست میراث جهانی یونسکو به شمار می‌‌آید. این مقاله سعی بر آن دارد، ضمن معرفی مرمت آناستیلوزی و مبانی نظری آن، شیوه‌ها و روش‌های اجرایی‌ و پیشینه‌ی تاریخی اجرای آن در جهان و هم‌چنین بر تجارب اجرا و کاربرد این شیوه مرمتی در محوطه‌ها و بناهای‌ تاریخی کشورمان نظری داشته باشد.