بررسی مکانیسم واکنش تخریبی اکسیداسیون در کاغذهای تاریخی
دو فصلنامهی تخصصی دانش مرمت و میراث فرهنگی، دورهی جدید، سال چهارم، شمارهی 7، بهار و تابستان 1395
مقاله حاضر ترجمه بخشی از کتاب کاغذ و آب (Paper and Water) به کوشش بانیک (Banik) و بروکل (Brückle) (2011) است که این بخش توسط ویس مور (Whitmore) نوشته شده است. در این مقاله فرایند تخریب واکنش اکسیداسیون در کاغذ به تفصیل بیان گردیده و نکات مبهم موجود در آن رفع شده است. هدف از این مقاله ارائه صحیح روند انجام واکنش اکسیداسیون و تخریب کاغذهای تاریخی و علت اصلی زرد شدگی آنها در طول سالیان متمادی است. بدنه اصلی مقاله، از کتاب ذکر شده مشتق گردیده است. واکنش اکسیداسیون در ابتدا نیازمند یک مولکول واکنشی یا اکسیدانت است که به طرق مختلفی ایجاد میشود. در ادامه این مولکول بهوسیله فرایند رادیکالی سبب حذف هیدروژن از زنجیره سلولز می-شود. این واکنشهای رادیکالی آنقدر ادامه مییابد تا ترکیبات جدیدی حاصل میشوند که خواص متفاوتی نسبت به ساختار اصلی کاغذ و سلولز دارند. در پایان ترکیبات کربونیل به وجود آمده، که در اکسید بیشتر تبدیل به کربوکسیلیک اسید میشوند، فرایند اسیدی شدن کاغذ را شدت میبخشد و میتوانند کاتالیزورهایی برای هیدرولیز شوند.
زیرشاخه: آثار با پایهی کاغذی، آسیبشناسی آثار
دریافت مقاله: دوفصلنامهی تخصصی دانش مرمت و میراث فرهنگی