شیمی حفاظت کاغذ: زرد شدن و رنگبری حفاظتی
ترجمهی مهدی قربانی؛ دو فصلنامهی تخصصی دانش مرمت و میراث فرهنگی، دورهی جدید، سال چهارم، شمارهی 7، بهار و تابستان 1395
تغییر رنگ کاغذها منتج از فرآیند پیری (طبیعی)، همواره موضوع بسیار مورد علاقه برای انجمنهای کتابخانه و آرشیوها و نیز صنعت کاغذسازی (به منظور توسعه و بهینهسازی خمیرهای مکانیکی) بوده است. زردشدن کاغذها، ناشی از پیرشدن (کهنگی) را میتوان به حضور ساختارهای رنگساز مربوط به برخی از محصولات منتج از تخریب شیمیایی ترکیبات کاغذ نسبت داد. مطالعه حاضر، ترکیبات رنگساز مربوط به مولکولهای سلولز، همیسلولز و لیگنین را به صورت تفکیک شده، مورد بررسی قرار میدهد. همچنین، فرآیند اکسیداسیون نوری کاغذهای لیگنیندار (غنی از لیگنین) و از طرفی، مکانیزم زردشدن مبتنی بر نور را مورد بحث قرار داده است. این مقاله قصد دارد این موضوع را به واسطه توصیف قواعد کلی و اساسی در موضوع رنگبری حفاظتی (شامل کاغذهای درمانشدهی شیمیایی، به منظور حذف عوامل و تغییرات رنگی و یا لکههای رنگی ناخواسته و نامطلوب) تشریح نماید. موضوع شستشوی کاغذها و استفاده از اکسیدکنندهها و رنگبرها (سفیدکنندهها) و از طرفی، رنگبرهای اکسیدکننده شامل پرکسید هیدروژن، هیپوکلریتقلیایی، دیاکسیدکلرین و نور خورشید نیز ارائه و مورد ارزیابی قرار گرفته و سرانجام در تعریف عوامل رنگبرِ کاهشی (کاهشدهنده)، بر روی دیتیونیتها و بروهیدریدها متمرکز شده است.
زیرشاخه: آثار با پایهی کاغذی، آسیبشناسی آثار، مواد و روشهای مرمتی
دریافت مقاله: سایت دوفصلنامهی تخصصی دانش مرمت و میراث فرهنگی
بهاشتراکگذارنده: