استحکام‌بخشی سنگ آهک با استفاده از ضماد آهک و شیرآهک
ترجمه‌ی عاطفه شکفته، امید عودباشی؛ دو فصل‌نامه‌ی تخصصی دانش مرمت و میراث فرهنگی، دوره‌ی جدید، سال دوم، شماره‌ی 4، پاییز و زمستان 1393، صص 109-116
امکان استحکام‌بخشی سنگ آهک تخریب شده به‌واسطه‌ی آهک، در سال‌های گذشته توجه زیادی را به خود جلب کرده است. این فرآیندی است که امکان فهم خیلی راحتی دارد، زیرا چه چیزی می‌تواند طبیعی‌تر از آهک برای جاگذاری در سنگ آهک باشد و پس از آن به هوا فرصت دهد تا آهک را به کربنات کلسیم (همان ماده سازنده‌ی سنگ آهک)، تبدیل کند. با این‌حال علی‌رغم این فواید، شیوه‌ی ذکرشده هنوز با کشمکش و جدال همراه است. بسیاری از اجراکنندگان حرفه‌ایِ این شیوه به مؤثربودن این شیوه اکتفا می‌کنند، در حالی که دیگر مشاهدات مُنکِر و عکس این مسئله هستند. در مجموع، تعداد مطالعات روشمندِ در ارتباط با این شیوه اندک است. اسناد کمی منتشر شده و به همان اندازه نیز مقادیر کمی از اظهارات در جهت گزارش نقصان این شیوه وجود دارد. شیوه‌ی استحکام‌بخشی بر پایه‌ی آهک در ۱۹۷۵ جهت حفظ مجسمه‌ی پیکره‌ی قرون وسطایی واقع در بخش غربی کلیسای ولز در انگلستان انتخاب شد. حدود ۳۰۰ پیکره‌ی سنگ آهک بر روی دیوار غربی وجود دارد که در طول یک برنامه‌ی ۱۰ ساله مورد عملیات حفاظت قرارگرفته‌اند. مقاله‌ی حاضر تنها بخش‌هایی که مربوط به استحکام‌بخشی بوده‌اند را به‌طور خلاصه آورده و بعضی تحقیقات دیگر در این خصوص را گزارش می‌کند.
زیرشاخه: سنگ، کاربری سنگ در معماری، مواد و روش‌های مرمتی
دریافت مقاله: دوفصل‌نامه‌ی دانش مرمت و میراث فرهنگی