باستان‌سنجی؛ پلی میان علوم طبیعی و مهندسی با باستان‌شناسی (اهداف و دورنما)

چکیده:

سرعت رو به پیشرفت علوم در شاخه‌های علوم پایه، فنی و مهندسی و پزشکی در سالیان اخیر بسیار چشمگیر بوده است. در این بین، رشته‌ها و متدهای تلفیقی علوم نیز با یکدیگر در حال تعامل و تبادل‌نظر هستند. باستان‌شناسی نوین نیز از این قاعده مستثنا نیست و این علم از شاخه علوم انسانی، قریب به سی سال است که با تکیه بر روش‌ها و فن‌های علمی سعی در پاسخ‌گویی به سؤالات باستان‌شناسی و فناوری در دنیای قدیم دارد. استفاده از روش‌های علمی، دستگاهی و آماری جهت تحلیل روش های رایج در برهه‌های زمانی متفاوتِ دنیای باستان را تحت عنوان باستان سنجی (آرکئومتری) می‌نامند. باستان سنجی در حقیقت مدیریت و برنامه‌ریزی انجام متدهای تحقیقاتی است که از تخصص‌های موجود در رشته‌های مختلف جهت تحلیل سؤالات باستان‌شناسی بهره می‌برد. استفاده از متدهای باستان سنجی ایجاد یک زبان مشترک بین محققین علوم پایه، فنی و مهندسی و پزشکی با محققین علوم انسانی و بالأخص باستان‌شناسی است.

Abstract: In the last decade, increasing and develop of the scientific discipline such as science, engineering and medicine was considerable. With respect to this point of view, nowadays, comparative and interdisciplinary disciplines are also collaborated to each other. Archaeological investigations followed by related scientific methods would try to get answer to the problems which were mentioned by archaeologists due to the know-how in antiquity. Archaeometry means, the use of new instrumental, statistical methods for interpreting the technology based on collected archaeological data. In another word, archaeometry is a methodology for data management which has been collected via different expertise of each scientific discipline. Archaeometrical studies focus mostly on generate and development of common language for linking human science with another discipline such as science, engineering and medicine.